“Minder onzekerheid en meer houvast”
“Het aantal zorgpaden met telebegeleiding als een vast onderdeel van de zorgverlening blijft toenemen. Zorgverleners, projectleiders, maar ook juristen lopen tegen praktische dilemma’s aan bij het inbedden van telebegeleiding als nieuwe manier van zorgverlening. Dit komt omdat het lastig is wetten, kaders en richtlijnen te vertalen naar wat een ziekenhuis moet inregelen of aanpassen om de zorg in lijn met juridische kaders te leveren.
Telebegeleiding is niet altijd eenduidig in de bestaande hokjes te vangen. Dit maakt ons allemaal zoekende. Ieder ziekenhuis verzamelt informatie over juridische uitdagingen en probeert een eigen invulling te geven aan normenkaders en richtlijnen.
Het kost niet alleen veel tijd en energie om zelf het wiel uit te vinden, maar geeft ook onduidelijkheid over de juistheid en volledigheid van een gekozen aanpak. Je voelt je dan al snel onzeker over of alle risico’s en verantwoordelijkheden goed afgedekt zijn.
De werkgroep ‘Juridische Uitdagingen bij telebegeleiding’ heeft daarom een grote hoeveelheid kennis en ervaring vanuit meerdere invalshoeken bij elkaar gebracht. We zijn gestart met een inventarisatie van de verschillende dilemma’s en hebben samen een praktische vertaling gemaakt van wetten, regels en richtlijnen. Daarnaast hebben werkgroepleden praktische voorbeelden en documenten vanuit hun organisaties met elkaar gedeeld. Deze informatie bleek elkaar goed aan te vullen: iedereen had een waardevolle bijdrage. Door gebruik te maken van de ervaringen van de verschillende disciplines in de werkgroep en ieders open houding, ontstonden tijdens de bijeenkomsten zinvolle discussies. Vaak raakten we door het grote enthousiasme niet uitgepraat met elkaar.
Als werkgroep konden we de uiteindelijke puzzel leggen door vanuit verschillende disciplines naar de knelpuntenanalyse te kijken. Dit heeft geresulteerd in een overzicht van acties en voorbeelden op drie thema’s: apparatuur, verantwoordelijkheidsvraagstukken en gegevensuitwisseling.
Ik hoop dat deze handreiking alle medewerkers die te maken krijgen met telebegeleiding zal helpen. De handreiking is bedoeld voor zowel startende ziekenhuizen als ziekenhuizen die al volop met telebegeleiding bezig zijn. Hopelijk geeft het de ziekenhuizen die nog niet zijn begonnen een vliegende start. En kunnen de al verder gevorderde ziekenhuizen handreiking gebruiken om hun eigen aanpak en documenten te toetsen of verbeteren.”
Monique Kappert, manager kwaliteit & innovatie/kwartiermaker MSP, Franciscus Gasthuis & Vlietland – januari 2022
- Inleiding
1.1 Opschaling versnellen met handvatten voor juridische uitdagingen - Apparatuur
2.1. Verstrekt door ziekenhuis of leverancier
2.2. Door patiënt aangeschaft - Verantwoordelijkheid
3.1. Georganiseerd vanuit zorgaanbieder
3.2. Op initiatief van patiënt - Gegevensuitwisseling
4.1. Tussen ziekenhuis en leveranciers
4.2. Tussen ziekenhuis en patiënt - Over de werkgroep
“Deze handreiking heeft absolute meerwaarde, ook voor medisch professionals die hierin meegenomen moeten worden. Het is makkelijker leesbaar dan de beleidstukken over dit onderwerp. Het neemt je mee in het verhaal over telebegeleiding en het is herkenbaar.”
Bas Roukema, KNO-arts en medisch manager programma Zorg Dichterbij, Tergooi